Zakwiliła, bo miał do niej jeszcze lepszy i intensywniejszy dostęp.
Odruchowo rozchyliła uda szerzej, oplatając go ciaśniej.
Mocniej.. i mocniej.. i zatracała się bez końca.
Jęła się z czasem wić, bo rozkosz graniczyła z bólem. Choć to bez różnicy, to było to samo.
I wbrew wszystkiemu, uwielbiała mu sprawiać przyjemność. Wręcz ubóstwiała.
Zamrugała rozochocona i popatrzyła mu w oczy.
- G-geralt.

Siedząc już na jego kolanach, oplotła Wiedźmina udami i przysunęła się jeszcze bliżej.
O ile to w ogóle było możliwe.
Nie kontemplowała. Nie był za piękny, więc na ustach się skupiła.
Ponowiła gorący pocałunek, opierając dłonie i piersi o jego nagi korpus.
Był cieplutki.. Nie bez powodu.
Czuła już tam w dole jak bardzo jej pragnie, co skomentowała cichym śmiechem.
Rzadko się śmiała.
Najczęściej gdy się kochali, choć wtedy też lubiła popłakać.
I pokrzyczeć.
Więc by dłużej nie przeciągać i nie bawić się w grę wstępną (którą gardziła), złapała za co miała złapać i uniosła się lekko, by wreszcie nabić się na
wyprężonego w sztywnej erekcji członka wiedźmina.
Jęk uleciał z ust Yennefer, gdy tak wsuwał się w nią głębiej i głębiej.

Zsunęła się łagodnie.
Niczym jedwab z ramion kochanki.
No, może nie była jedwabna, ale kochanką pozostawała mimo wszystko.
Wyprężyła się, coby łatwiej suknia spływała z talii i ciała. Gdy wylądowała u jej kostek na ziemi, przestąpiła ją i stanęła przed Wiedźminem.
Bez niczego więcej, naga i niby bezbronna.
Spojrzała na niego spod zmrużonych oczu. Nie dała po sobie poznać niczego.
No.. prócz gęsiej skórki, której powstrzymać nie mogła pod wpływem Wiedźmińskiego wzroku.
- Rozumiem, że do łóżka pójdziesz w skórzni, tak?

Z tyradą się nie wysiliła..
Nic specjalnego, bywały lepsze. Tak jak i podróże, zajazdy i kolacje, które ciężko osiadały w bebechach.
Teraz jednak nie miało to już takowego znaczenia, jak wtedy gdy wściekle go witała, jak łajała i machała dziarsko rączkami.
Taaa, to nie miało znaczenia.
I wspomnienia, zmęczenie i brud jaki osiadał w duszy, ciele.. oraz jaźni.
Jaźni która teraz była ponadto. Była.. kontemplowała.
Dotyk i ciepło. I zarost!
Oczywiście się nie ogolił. Nigdy tego nie robił gdy się spotykali. Nie ważne czy spontanicznie, czy z umówioną datą i terminem.
Wiedział, że ją to drażniło.
Wiedział.. że też fizycznie.
I wykorzystywał tą wiedzę doskonale, bo niemal topiła się w jego ramionach.
W ramionach skurwiela, kogoś kogo najchętniej by nienawidziła.
No nic..
Tak to już bywa.
Więc by nie mitrężyć, coby nie oddawać się wewnętrznym moralitetom - Oddała pocałunek.
Mimo tego, że miała go nienawidzić, że ów ktoś był skurwielem.
Oddała chyżo i chętnie.
Modyfikuj wiadomość