Tak jak sobie życzyła pchnął mocniej i szybciej. Parł do przodu, przylegając ustami z
powrotem do jej piersi, brodawek, czasem nawet znajdując miejsca na pocałunki, na szyi.
Stęsknił się, naprawdę stęsknił się jak zbity pies. A teraz znowu odnalazł miejsce chwilowego
postoju. Chwilowej przerwy w podróży.
Jak zawsze i tak się rozejdą, znikną. Znowu w pewien sposób staną się dla siebie obcy.
Ale nie myślał o tym teraz, bardziej zajmowała go, jej wilgoć i doprowadzająca do szaleństwa ciasnota.
Mruknął cicho, a z ust wyrwał mu się jęk, gdy poczuł, że jest coraz bliżej.

-Tak?
Popatrzył na nią z niejakim trudem, bo i trudno było oderwać wzrok od jej ciała i poczynań, jakie
działy się u dołu. Spojrzał w fiołkowe oczy i to zobaczył rozpaliło go jeszcze bardziej. Jej rozochocony
wzrok udzielił się także mu. Popatrzył na nią z góry, zwalniając odrobinę.
Pierwsze oznaki zmęczenia już czuł, niestety przez ostatnie dni odpoczynku nie zaznał zbyt wiele, ale
nie miał ani chęci, ani zamiaru jej tego okazywać.
W końcu noc jeszcze była młoda, a oni długo się nie widzieli...

-Yen....
Mruknął przeciągle, czując i widząc, że przyśpieszyła. Sam też czuł coraz większą przyjemność,
a jeszcze większa płynęła z świadomości, że Yennefer była jego i tylko jego.
Nie chciał prędko zakończyć tego aktu, więc zwyczajnie podniósł ją ponownie, po czym
położył na plecach, z powrotem znajdując miejsce między jej biodrami.
Wsunął się w nią do samego końca, czując jak mocno oplotła go dookoła. Lekki uśmiech nie schodził
z jego warg. Wsparł się na ręce i znów powrócił do rytmu pchnięć,pocałowała ją ponownie,
gdy otworzyła usta w cichym"ojejku", przeczesując ręką jej długie, czarne loki. Znowu był jej, a ona jego.

Gdy ujęła jego męskość i wsunęła w siebie skwitował to cichym pomrukiem i oplótł ją dłońmi. Usta
odłączyły się od jej warg i zsunęły się po szyi, miękkiej i przyjemnie pachnącej, w dół na piersi czarodziejki.
Biel skóry zdecydowanie odznaczała się na jej piersiach, które teraz, w rytm ruchy bioder, obsypywał
kolejnymi pocałunkami. By w końcu dotrzeć do jej naprężonych brodawek i je też zadowolić swoimi ustami.
A przy tych czynnościach nie puścił jej ani na chwilę, nie po tak długim czasie rozłąki.
Zdecydowanie nie. Przyśpieszył, wsuwając się w nią mocniej i głębiej.

-Nie śmiałbym tylko kontemplować, lecz jak wiesz lubię patrzeć na to co piękne.
Popatrzył na jej przygryzioną wargę i po chwili znowu ją pocałował. Ręce znów zaczęły błądzić po jej ciele, przypominając sobie jego dawne linię.
Nie dał jej długo czekać, gdy spodnie zsunęły się z niego, podniósł ją bez problemów. Była lekka.
Jak dla Wiedźmina, jak piórko. I ruszył w stronę jedynego meblu, który do następnych poczynań się nadawał.
Chociaż znał zdanie Yennefer co do miejsc na kochanie się. Zaczynając od jednorożca, kończąc jakieś 100 stóp nad ziemią.
Była wielbicielką co dziwniejszych miejsc, do uprawiania miłości, natomiast mebel jakim było łóżko, Wiedźmin upatrzył sobie najbardziej i cenił go
za wszystkie możliwe strony użytkowania.
Usiadł na łóżku, dając czarnowłosej oparcie na swoich kolanach. Znowu bliskość jej ciała i ciepło mieszały w głowię i otumaniały.
A mimo, że był wiedźminem to reagował na to, podobnie jak reszta mężczyzn. W pokoju zaczynało się robić coraz goręcej.